آداب و نظام جامعه اسلامی معاشرت
و آن مشتمل بر چند باب
است1- باب اول در لزوم معاشرت
با مردم از طریق اداى امانت، اقامه شهادت و راستگویى، همچنین در استحباب عیادت
مریض و شرکت در تشییع جنازه، و خوشرفتارى نسبت به همسایگان و خواندن نماز در مسجد
1-[1]
معاویة بن وهب گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم: با بستگان و سایر مردمى که با
آنان معاشرت داریم چگونه رفتار کنیم؟
امام فرمود: امانت را به
آنان برگردانید، و (به حق) شهادت دهید، چه به نفع آنان باشد یا به ضررشان و از
بیماران آنها عیادت کنید، و در تشییع جنازه مردگانشان شرکت نمایید.
2-[2]
ابى اسامه زید شحّام گوید: امام صادق (ع) به من فرمود: به آنان که از من اطاعت و
به سخنانم عمل مىکنند سلام برسان، و به آنها بگو: شما را به تقواى خداى عز و جل،
و پرهیزگارى در دین، و کوشش در راه خدا، و راستى در گفتار، و برگرداندن امانت به
صاحبانش، و سجده طولانى، و خوشرفتارى نسبت به همسایگان سفارش مىکنم، زیرا حضرت
محمد (ص) به همین منظور مبعوث شده
است. و به کسانى که به شما
اعتماد مىکنند چه نیکوکار باشند یا بدکار، امانت را برگردانید زیرا رسول خدا (ص)
حتى به اداى سوزن و نخ سوزن [که ظاهرا کم ارزش مىباشد] فرمان داده است، صله رحم
به جا آورید و در تشییع جنازه شرکت کنید و به عیادت بیمار بروید و اداى حقوق
نمایید زیرا به کسى از شما مىتوان جعفرى مذهب گفت که در دینش متّقى، و درست گفتار
و امانتدار و با مردم خوشخو باشد، و چنین شخصى با این گونه کارهایش مرا مسرور
مىسازد، و این است روش و آیین جعفرى.